دو سال و سه ماه گذشت دختر خانم رفیق باز

 (از اینکه این پس زیادی طولانی شده) 

بیست و هفت ماه از قدم گذاشتن ثنا روی این کره خاکی گذشت 

بیست و هفت ماهه که همه جوره عاشقتم 

. 

. 

بیشتر از یه هفته است که از پایان ماه مبارک میگذره. خدا رو شکر که امسال هم عمرمون به دنیا بود و تونستیم مهمون معبودمون بشیم 

هفته آخر تعطیلات رو با ثنا در جوار خانواده محترمم بودم و واقعا از نظر روحی رفرش شدم. ثنا خانم هم که موندن تو خونه رو به هیچ وجه نمیپذیره اونجا حسابی تخلیه انرژی کرد و برگشتیم به روزهای روتین خودمون 

. 

. 

اینروزا مادر یه دخترک رفیق بازی هستم که تنهایی رو نمیپسنده 

تو هر زمان و فرصتی که باشه ازم میخواد که برم دوستاش رو که از بچه های همسایه های محترم هستن رو صدا بزنم که بیان باهاش بازی کنن 

. 

. 

اینروزا با وجود اینکه دخترک بهتر غذا میخوره ولی نمیدونم واسه چی وزنش رو به کاهشه. شاید از شیطنت و فعالیت شایدم یه دندون دیگه ... به هر حال از اونی که همیشه مواظبشه میخوام که بیشتر و بیشتر هوای بچه ام رو داشته باشه 

. 

. 

اینروزا کم کم کم کم بادای پاییزی سر و کلشون داره پیدا میشه و این تو شهر تقریبا سردسیری که ما هستیم یعنی: 

ثنا خانم ددر تعطیل 

مامان ثنا بسم الله- بازیهای تو خونه، کمک ثنا تو آشپزخونه و ...... خلاصه اینکه خونه نشینی تو راهه 

. 

. 

اینروزا بیشتر عکسایی که داره دیگه تنهایی نیستش. توشون دوستای خوبش هستن 

بریم ببینیمشون 

 . 

 .

 اول عکسای ستایش خانم دخمل همسایه بغلیمون با عروسک نازش که ما زحمت کشیدیم تو پارک گمش کردیم 

 

                                                                         بچه داری دسته جمعی

 

                                                                  در حال طراحی یک نقشه جدید

    ثنا من میرم بالا تو بالشتکا رو بنداز بیان

   

                                                                        زود باش دیگه

 آی بارک الله

 

خب خونه سازی تموم شد

حالا یه سر بریم پارک تا یه کم هم وقت کشی کرده باشیم زودتر افطار شه

 

 

و اما آخرین روز ماه مبارک که با قدم رنجه دوست عزیزمون از راه خیلی دور اهواز برامون مبارک تر شد 

بیتا خانم گل با مامان و باباش قدم بر دیده ما گذاشتن و ثنا اونروز حسابی بهش خوش گذشت 

 

 ثنا تو بشین من میکشمت

 

بیتا یواشتر پلیس سر میرسه ها

 چقده کیفت نازه ثنا

 

                          مداد رنگیهاتو درآرم یه کم هنرنمایی کنم

 مامانش آهنگ بزنم؟

 

دیگه نوبت خودمه

  

 دیگه وقت پرورش ذهنه

 

  

 

دیگه وقت خداحافظیه  

بیا بوست کنم دوستم

 

 بیست و پنجم مرداد ماه............. 

یه روز خوب و دوست داشتنی واسه ما.............. 

دو تا مناسبت پشت سر هم 

سالگرد ازدواجمون + تولد بابامهدی عزیز  

 کیکی که خیلی با اونی که میخواستم شباهت نداره

 

                                                 هر چی باشه انگشت زدن به کیک یه مزه دیگه داره

 بابا تو دونه دونه بزار تو کاسه ها من میبرم میدم به مهمونا- مامان هم که جز عکاسی کاری بلد نیست 

 

و با تشکر از مامان الین عزیز بابت این کلاه یادگاری از تولد دسته جمعی که اینجا خیلی بدرد خورد

و چند تا عکس متفرقه از ماه بیست و هفتم  

 این زیبائه- نوه من و دختر ثنا که حتما باید در آغوش مامانش بخوابه

  

                                       اینم مهتاب که از چهار تا دست و پاش فقط یدونه پا واسش مونده

  

 

 

خونه سازی به سبک ثناخانم

  

و در آخر................ 

امروز....................... 

بیست و نهمین سالروز تولد مامان ثنائه 

. 

. 

. 

تو این روز از خدا میخوام که بهم عمری بده که بتونم واسه این هدیه اش خوب مادری کنم- بزرگ شدنش رو و موفقیتاش رو ببینم 

میدونم که- المال و البنون زینت حیات الدنیا- 

ولی ............  

از خدا میخوام که مواظب ثنا باشه 

کمکش کنه تو زندگیش 

مونس لحظه هایی باشه براش که حتی من هم نمیتونم تنهاییش رو پر کنم 

خدایا 

مواظب همه ریحانه های بهشتی باش 

آمین