مهربانی میکنی یادم دهی هر آنچه زیباست.....

ثنا: مامان امروز توی مهد یکی از بچه ها واسه ساعت تغذیه تخم مرغ آب پز آورده بود  

من: میخوای واست بپزم بزارم تو ظرفت ببری 

ثنا(با خوشحالی زایدالوصف): آره. بزار 

بیست و چهارساعت بعد 

من: ثنا تخم مرغ امروز رو خوردی؟ خوب بود؟ 

ثنا: آره مامان خیلیییی خوشمزه بود 

من: میخوای یدونه بپزم فردا ببری با خودت؟ 

ثنا(با صدای کمی بلند و کمی عصبانیت): نه مامان.... آخه بعضی از بچه ها دلشون خواست.  

من:خب یه کم بهشون میدادی 

ثنا(بازم با یه کم عصبانیت): خب من بهشون بدم که اونا میگن نمیخوریم. اصلا ولش کن نون و پنیر گردو بزار واسم

                                            ............................................................... 

یه روز که ثنا اتفاقی عکس حرم امام خوبیها رو روی بسته نبات دید و مجبورم کرد عکس رو ببرم بدم دستش که ببره بچسپونه یه جای اتاقش 

من: ثنا یکماه بعد شهات امام رضا(ع) هستش دوست داری بریم مشهد؟ 

ثنا(با خوشحالی فراوان): آره مامان بریم (بعد از کمی مکث) مامان جون رو هم ببریم؟ 

من: باشه 

ثنا: باباجون رو هم ببریم 

من:باشه 

ثنا(با خودش داره حرف میزنه آروم): خب عموهام تنها میمونن که. مامان اونا رو هم ببریم؟ 

من: قیافم شده این شکلی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ 

ثنا: اون یکی مامان جون باباجون و داییها رو هم ببریم؟ اصلا یه عالمه اتاق تو قطار بگیریم همه بریم؟ 

من: ایندفعه شدم این شکلی!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!. دیگه چیزی نداشتم بهش بگم البته تا قبل از روزی که از کارگزینی محل کار اخطار بدن که مرخصیات رو جلوجلو هم استفاده کردی دیگه تا آخر سال یک روز هم نباید بری و این یعنی اینکه امام خوبیها فعلا نطلبیده 

                                          .............................................................. 

مشکلی که برای رضوان عزیزم به وجود اومده سخت ناراحتم کرده. رضوانی که مثل یک ستاره در زندگیم درخشید. از بچه هایی که وبلاگم رو میخونن تقاضا دارم که واسش دعا کنند 

یا من اسمه دواه و ذکره شفا