ثنا خانم&حسنا خانم&حلما خانم

صندوقچه خاطرات روزهای مادرانه ام

ثنا خانم&حسنا خانم&حلما خانم

صندوقچه خاطرات روزهای مادرانه ام

برای پیروز و انقراض؟ ش

همه ما از تلف شدن این یوز پلنگ زیبای ایرانی ناراحتیم ولی یه چیز رو فراموش نکنیم، لحظه به لحظه زندگی این یوزپلنگ برای کشور ما و برای بچه های محیط زیست ما باعث افتخار بود،ما اولین کشوری در دنیا بودیم که تونستیم در اسارت از یوز پلنگ نسل کشی کنیم،اولین کشوری بودیم که تونستیم یوزپلنگ رو از بدو تولد تا سن نه ماهگی بدون حضور مادر بزرگ کنیم ،همه اینها دستاوردهای بزرگی برای محیط زیست ایران محسوب میشه ولی در این بین مثل همه ی اولین هایی که در جهان اتفاق میفته اشتباهات و خطاهایی صورت گرفته چون اولین تجربه دنیا در این زمینه بود و البته همین اشتباهات نا خواسته تجربه با ارزشی برای آینده یوز ایرانی هست.و در کنار خبر از دست دادن پیروز زیبای ایران متوجه شدیم، ایران ماده یوز ایرانی برای بار دوم در اسارت باردار شده و این خبر میتونه یکی از مهم ترین خبرهای تاریخ محیط زیست ایران و حتی آسیا باشه ولی...


همه مطالب بالا رو به خاطر این نوشتم تا شما با دیدن استوری های سلبریتی های خودفروخته و بعضا احمقمون ببینید چجوری این دستاورد بزرگ تکثیر یوز ایرانی در اسارت رو تبدیل کردن به نقطه ضعف! کاری که کشورهای پیشرفته دنیا در زمینه محیط زیست آرزوی اون رو داشتن بچه های ما تونستن عملیش کنن ولی سلبریتی ها فعلا تونستن این افتخار بزرگ رو تبدیل به یک مصیبت بزرگ کنن، یکیشون نوشته گناه پیروز این بود که در ایران متولد شده یکی نیست بهش بگه تکثیر یوزپلنگ در اسارت برای اولین بار در ایران صورت گرفته هیچ کجای جهان هنوز به این دستاورد بزرگ نرسیده،پیروز اگر در هر کجای دنیا متولد میشد و یک ساعت بعد از به دنیا اومدن تلف میشد، اون کشور گوش فلک رو به خاطر این دستاورد بزرگ کَر میکرد،ولی متاسفانه پیروز در کشوری به نام ایران متولد شد که تعداد زیادی از سلبریتی هاش از شرافت و انسانیت بویی نبردن.


کاش یکی پیدا شود و میزان مطالعه این عزیزان و طرفدارانشون را دربیاره تا بدونیم چه عیاری از علم و آگاهی و مطالعه را دارند که اینگونه بدون اطلاع حرف میزنند. ظاهرا ماجرا هر چقدر غمگین تر لایک بیشتر


آقاااا یوز ایرانی منقرض نشده، فقط ١٧ قلاده یوز تو سمنان داریم.

چرا تولد و مرگ پیروز آغازی برای یوز ایرانی است نه پایان آن؟ 

چون تکنولوزی تکثیر یوز باعث شده به آینده این گونه نادر امیدوارتر باشیم.

وقتی چندسال قبل ایران ماهواره به‌هوا پرتاب کرد ولی سقوط کرد، خیلیا مسخره کردن ولی توجه نداشتن که ایران به این تکنولوژی دست پیدا کرده. جالب اینجاس که وقتی امسال ماهواره سیمرغ رو به فضا فرستادیم همونایی که مسخره کردن سکوت کردن و هیچی نگفتن. کلا یاد گرفتیم خودتحقیری کنیم و نقص‌هارو ببینیم.

پیروز هم همینطور. ایران جزء چند کشور معدودی‌ست که به تکنولوژی تکثیر در اسارت و همچنین شبیه‌سازی (کلونینگ) رسیده و پیروز هم حاصل همین روش تکثیر در اسارت بود. اصلا از همون روز اول هم مشخص بود میمیره، چون دوتا برادر خواهرش همون اول مردن و چون مادرش هم قبولش نکرد، مجبور شدن خارج از حیات وحش نگه‌داریش کنن. وزنش هم نصف وزن معمول یوزهای دیگه بود موقع تولد. الان ژن (ژنوم) پیروز رو گرفتن و هروقت بخوان میتونن دوباره تولیدش کنن. بعضیا فقط مُردن پیروز رو میبینن، ولی رسیدن به این تکنولوژی تو سلول‌های بنیادی رو نمیبینن.